Recenzja 1. Z grubej rury – Diablo 2 , czyli w co każdy kozak zagrać powinien.

Informacje ogólne: kontynuacja gry typu cRPG - hack and slash - Diablo, wyprodukowana i wydana przez Blizzard Entertainment w 2000r, dodatek czyli Pan Zniszczenia w 2001 roku. Polskim dystrybutorem jest CD Projekt.

O co chodzi?

 
Otóż Diablo 2 (wraz z dodatkiem Pan Zniszczenia) jest legendą, która wyznaczyła trend w grach typu pierwszego na mojej liście czyli Action RPG. Mamy do wyboru siedem klas postaci: Amazonkę, Paladyna, Barbarzyńcę, Czarodziejkę, Nekromantę, Zabójczynię i Druida. Każda z klas charakteryzuje się odrębnymi umiejętnościami, za pomocą których nasza postać (przepraszam za kolokwializm) kopie dupska hordom stworów przeróżnej maści.

A. Grywalność. 

Jest to definitywnie mocna strona tej gry, ale dlaczego ? Otóż gra jest pełna akcji, nie mamy chwili na stanie w miejscu, a dzięki nieskomplikowanej fabule nie ma nad czym się długo zastanawiać. Jedyne co spędza nam sen z powiek w trakcie rozgrywki to: tworzenie tzw buildów (czyli schematów rozwoju umiejętności naszej postaci) -na co przeznaczyć zdobywane z poziomem punkty aby nasza postać siała postrach, a także ekwipunek zależny od wybranych wcześniej umiejętności i atrybutów, dobrany tak aby spełniać nasze oczekiwania. To właśnie te elementy wymagają od gracza głębszych przemyśleń i analizy (oczywiście zawsze można poszukać w Internecie przepis na gotową postać, ale gdzie tu satysfakcja ?). Należy dodać, że mapy w Diablo 2 są generowane w sposób losowy, co powoduje, że ponowna eksploracja mapy nie zniechęca. Dodatkowo gdy gra solo nam się znudzi, Diablo 2 jest wyposażony w tzw. Battlenet, czyli serwer za pomocą którego możemy grać z ludźmi z Europy, USA, czy Azji, niemniej jednak nie czyni to z Diablo MMORPGa. Wiadomym jest, że graczom, dla których fabuła jest istotna, gra przyniesie radość tylko za pierwszym podejściem, ale jako, że jest to Action RPG, jest on przeze mnie oceniany w tej tylko kategorii.

Moja ocena: 10/ 10

B. Fabuła. 

Jak już wspomniałem nie jest to mocna strona Diablo, co nie oznacza jednak, że jej nie ma. Fabuła w grze Diablo 2 jest prostolinijna nie posiada wątków pobocznych i nie mamy możliwości ingerowania w jej przebieg. Czy mimo to jest ciekawa ? To powinien ocenić każdy sam (nie będę psuć zabawy tym którzy na Diablo się skuszą), na mnie jednak zrobiła wrażenie (oczywiście za pierwszym podejściem). Istotny fakt jaki zapomniałem ująć wcześniej (zwrócił mi na to uwagę jeden z czytelników) to filmy, świetnie wykonane, przedstawiające ważne momenty fabuły.

Moja Ocena: 7/10.

C. Klimat. 

Jak najbardziej. Jest to element nieodłączny gier Diablo, ukazanie świata , który jest pod panowaniem sił piekielnych, a także samego piekła (chyba pierwsza gra w jakiej można zwiedzać piekielne czeluści). Gra zawiera wiele pomniejszych elementów, które mogą nas zaskoczyć, a na które mogliśmy nie zwrócić uwagi za pierwszym podejściem np. jakiś interesujący element otoczenia. Do tego wszystkiego dobrze oddane odgłosy otoczenia, no i oczywiście muzyka, rzec by można -epicka, buduje odpowiednio mroczny klimat – bez niej nie byłoby Diablo. Niestety jednak pozostaje to gra Hack’n’ Slash więc klimat to tylko dobry dodatek.

Moja ocena: 8/10.

D. Grafika. 

No cóż jako, że gra jest dość stara (10 lat) grafika nie zachwyca, oczywiście jak na tamte czasy była niezła, niemniej jednak dziś ludzi nie przyciągnie. Gra jest typową grą 2D z możliwością włączenia trybu perspektywy, maksymalna rozdzielczość (to boli najbardziej) to 800 x 600, oczywiście są mody, które mogą ją zmienić, ale sam Blizzard się od tego odcina i grozi banowaniem kont na battlenecie za używanie takowych . Co tu dużo dodać, grafika jest przejrzysta i ładnie odwzorowuje to co autorzy chcieli przedstawić, dopracowane postacie, których wygląd jest w pewnym stopniu zależny od posiadanego ekwipunku, różnorodność stworów do tępienia w zależności od aktu/obszaru, który akurat ‘’oczyszczamy’’ ;). Wymagania sprzętowe są tak niewielkie, że raczej nie ma sensu ich tutaj wymieniać, ponieważ każdy komputer z jakim mamy dziś styczność bez problemu z Diablo sobie poradzi.

Moja ocena: 6/ 10.

E. Mechanika gry.

  To jest coś czym Diablo może się pochwalić, mało tego, Diablo był wzorem dla gier typu Action RPG i MMORPG. Mamy tu: atrybuty (siła, zręczność, inteligencja itp.), umiejętności (3 drzewka rozwoju dla każdej postaci) i oczywiście odpowiednią ilość punktów (w zależności od poziomu doświadczenia) jakie możemy przeznaczyć na rozwój wyżej wymienionych. Mechanika jest prosta i przejrzysta, a rozwój postaci sprawia graczom przyjemność. Czy złe rozdysponowanie punktami może mieć negatywne konsekwencje w dalszej rozgrywce ? Na normalnym poziomie trudności nie jest to aż takie istotne (no chyba, że ktoś rozrzucał punkty jak w rosyjskiej ruletce), ale w późniejszych etapach gry niestety sprawia, że nie pogramy sobie długo, należy wspomnieć, że w Diablo nie ma możliwości ponownego rozdysponowania punktów, więc powinno się przemyśleć każdą decyzje 2 razy. Oczywiście dzisiejsze gry wzorujące się na Diablo mają już swoje unikatowe i niekiedy o wiele bardziej rozbudowane systemy tworzenia i rozwoju postaci.

Moja ocena: 9/10

Ocena końcowa: 8/10

Podsumowanie: 

Diablo 2 to pozycja kultowa dla wszystkich fanów Hack and Slash’y i nawet jeżeli dziś nie przyciąga uwagi ze względu chociażby na grafikę, należy pamiętać, że to prekursor gatunku i zasługuje na uwagę każdego miłośnika tego typu gier.

No i oczywiście wszyscy z niecierpliwością czekamy na Diablo 3, mam wielką nadzieję, że kiedyś doczekam się i ja i będę mógł umieścić tu jego recenzję. Poniżej umieszczam filmik dla tych, którzy z tytułem nie mieli jeszcze styczności (proszę zwrócić uwagę na klimatyczną, wspomnianą przeze mnie wcześniej muzykę przewijającą się w tle).Pozdrawiam.